Jules Verne en vrouwenfiguren
Deze vrouwelijke afbeelding van de lente is de kans om enkele vrouwenfiguren in het werk van Jules Verne te noemen. Hij schrijft avonturenromans die zich afspelen in landen die soms gevaarlijk zijn. Dat is zijn reden waarom er minder vrouwenfiguren dan mannenfiguren in staan. Er zijn zelfs grote romans zonder vrouwenfiguren zoals Twintigduizend mijlen onder zee, Het geheimzinnige eiland of Robur de veroveraar. Wat dat betreft, is dit werk de weerspiegeling van de tijd waarin hij leefde en waarin vrouwen geen belangrijke plaats kregen.
"En toch bieden mijn romans mooie vrouwenfiguren: de sensuele Aouda (De reis om de wereld in tachtig dagen), de innemende Le-ou (Een Chinees drama), de dromerige Helena Campbell (De geheimzinnige straal), de moedige Dolly Branican (Mistress Branican), de verleidelijke Stilla (Het kasteel in de Karpaten) of de verontrustende Sangarre (Michel Strogoff). Enkele jonge meisjes vonden ook de liefde aan het eind van de roman: Mary Grant (De kinderen van kapitein Grant), Nadia Fedor (Michel Strogoff) of Nell (Het zwarte goud).
Maar het is zeker waar, dat hartstochtelijke liefde vaak een beperkte plaats in mijn verhalen inneemt.
In 1889 ontvang ik aangenaam bezoek: de jonge Amerikaanse journaliste Nellie Bly, die probeert om de topprestatie van Phileas Fogg in mijn De reis om de wereld in tachtig dagen (1872) te verbeteren, komt op 22 november 1889 naar Amiens om me te begroeten…"
